ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္မွာ ေကာသလမင္းၾကီးက အိပ္မက္ ၁၆ခ်က္ မက္ေတာ့ ဘုရားရွင္ထံ ေမးျမန္းရာ
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ျပန္လည္ေျဖၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ အိပ္မက္တစ္ဆယ့္ေျခာက္ခ်က္ပါ။
အဆိုပါ အခ်က္ ၁၆ခ်က္က ေနာင္အနာဂတ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာမယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ အခုဆိုရင္ အခ်ဳိ႕ အခ်က္ေတြ ျဖစ္ေပၚေနၿပီလို႕ ဆိုႏိုင္ေနပါတယ္။
အဆိုပါ အိပ္မက္ ၁၆ ခ်က္ကေတာ့ . . . ေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ခ်က္ကုိ ဖတ္ျပီး ဘယ္အခ်က္ေတြက ယခုေခတ္ကာလမွာ ျဖစ္ေနၾကျပီဆုိတာ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။
(၁) အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ေလးခုေသာ ႏြားလား ဥသဘတို႔သည္ လာလတ္၍ မင္းရင္ျပင္၌ ေဝွ႔မည္ဟု တြန္ျမည္ ၾကံဳးဝါးလ်က္ မေဝွ႔ပဲသာလွ်င္ ဖဲေလကုန္၏။
ေနာင္အခါ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ မိုးတို႔သည္ ရြာအံသကဲ့သို႔ ထစ္ႀကိဳးလ်က္ မရြာပဲသာလွ်င္ ေပ်ာက္ပ်က္ ကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ ကာက္ပဲသီးႏွံတို႔ ပ်က္ဆီး၍ လူတို႔၌ အစာေရစာ ရွားပါး ငတ္မြတ္ျခင္း ျဖစ္လတၱံ႔။
(၂) ႏုနယ္ေသးငယ္စြာေသာ အပင္တို႔သည္ ပြင့္ၾက သီးၾကကုန္၏။
ေနာင္အခါ ဆုတ္ယုတ္ေသာကာလ လူတို႔ အသက္တန္း တိုေသာ ကာလ၌ ေယာကၤ်ား မိန္းမတို႔သည္ ထက္သန္ ျပင္းေသာ ရာဂ ရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ ငယ္ရြယ္စဥ္ အခါ၌ပင္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း၊ သားေမြးျခင္း တို႔ကို ျပဳကုန္လတၱံ႔။
(၃) ႏြားမႀကီးတို႔သည္ မိမိတို႔ ေမြးစျဖစ္ေသာ ႏြားမငယ္တို႔၏ ႏို႔ကို စို႔သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။ ေနာင္အခါ ႀကီးေသာသူတို႔အား အ႐ိုအေသျပဳျခင္း ေပ်ာက္ကြယ္ေသာ ကာလ၌ အမိအဖ၊ ေယာကၡမ စသူတို႔သည္ ကိုးကြယ္ရာ မရိွကုန္သည္ ျဖစ္သျဖင့္ မိမိတို႔၏ သားသမီး သားမက္ ေခၽြးမ စသူတို႔ထံ၌ ကပ္ရပ္၍ ၿငိဳျငင္ ညိႇဳးငယ္စြာ အသက္ေမြးရကုန္လတၱံ႔။
(၄) လွည္းတို႔၌ ဝန္ကို ေဆာင္ႏိုင္ေသာ ႏြားႀကီးတို႔ကို မကမူ၍ ႏြားငယ္တုိ႔ကိုသာ ကေစကုန္၏။ ႏြားငယ္တို႔လည္း ဝန္ကို မႏိုင္၍
လွည္းတို႔ကိုလည္း ဆြဲျခင္းငွာ မတတ္ႏိုင္ကုန္၏။
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အသက္ႀကီး ဝါႀကီး ပညာရိွကုန္ေသာ သူတို႔အား အမတ္၊ တရားသူႀကီး စေသာ ရာထူးစည္းစိမ္တို႔၌ မခန္႔ထားမူ၍ အသက္၊ ၀ါ၊ ပညာ ငယ္ကုန္ေသာ လူငယ္တို႔အားသာ ခန္႔ထားၾကလတၱံ႔။ ထိုအခါ
အခြင့္အေရးမသိ၊ မေတာ္ မမွန္ျဖစ္၍ အမႈ မၿပီး၊ အက်ဳိးမၿပီး ရိွေသာအခါ လူငယ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ရာထူး စည္းစိမ္ကို စြန္႔ၾကလတၱံ႔။
လူႀကီးတို႔သည္လည္း ငါတို႔မွာ ျပင္ပကသာ ျဖစ္၏ဟု လ်စ္လွ်ဳျပဳ၍ ေနၾကလကုန္လတၱံ႔။ သို႔ျဖစ္၍ တရားမေစာင့္ အမႈမၿပီးၾကသည္ႏွင့္ မင္းႏွင့္တကြ တိုင္းျပည္ပါ ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္ဆီးၾကလတၱံ႔။
(၅) ခံတြင္း ႏွစ္ခုရွိေသာ ျမင္းသည္ ေကၽြးလာေသာ မုေယာစပါး စသည္တို႔ကို ခံတြင္းႏွစ္ခုျဖင့္ပင္ စားကုန္၏။
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔လက္ထက္၌ တရားမေစာင့္ေသာ တရားသူႀကီးတို႔သည္ ႏွစ္ဖက္ေသာ အမႈသည္တို႔မွ ေပးေသာ တံစိုးလက္ေဆာင္တို႔ကို စား၍ အမႈတို႔ကို မွန္မကန္ ဆံုးျဖတ္ၾကကုန္လတၱံ႔။
(၆) အဖိုးတသိန္း ထိုက္ေသာ ေရႊခြက္ကို ေျမေခြးဖိုအား က်င္ငယ္စြန္႔ရန္ ေပး၏။ ေျမေခြးလည္း ထိုေရႊခြက္၌ က်င္ငယ္စြန္႔၏။
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးျမတ္ေသာ သူတို႔သည္ အခ်ီးအေျမႇာက္ မခံရ၊ ဆင္းရဲၾက၍ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတို႔ အစိုးတရ ႂကြယ္ဝ ခ်မ္းသာၾကလတၱံ႔။ ထိုအခါ အမ်ဳိးျမတ္တို႔ အသက္ ေမြးျခင္းငွာ
မတတ္ႏုိင္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ မိမိတို႔ သမီးတို႔ကို အမ်ဳိးယုတ္တို႔အား ေပး၍ အသက္ေမြး ၾကကုန္လတၱံ႔။
(၇) တေယာက္ေသာ ေယာကၤ်ားသည္ အင္းပ်ဥ္၌ ထိုင္လ်က္ လြန္ကို က်စ္၍ ေျခရင္း၌ ထား၏။ ထုိ အင္းပ်ဥ္ေအာက္၌ရိွေသာ ဆာေလာင္ေသာ ေျမေခြးမသည္ ထိုေယာကၤ်ား မသိစဥ္လွ်င္ ထိုလြန္ကို စား၏။
ေနာင္အခါ မိန္းမတို႔သည္ အစားအေသာက္၊ အဝတ္၊ အေနအထို္င္ စသည္တို႔၌ ေလာ္လည္ျခင္း ရိွ၍ မိမိတို႔ လင္ေယာကၤ်ားသည္ ဆင္းရဲၿငိဳျငင္စြာ ရွာေဖြ စုေဆာင္းအပ္ေသာ ဥစၥာ ပစၥည္းတို႔ကို အဝတ္အစား၊ အစားအေသာက္ တို႔၌ လည္းေကာင္း၊ ေသာက္စားကစားျခင္းတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ အေပ်ာ္အပါးတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ သေဘာက္ လင္ငယ္ထားျခင္း တို႔၌ လည္းေကာင္း အရမ္းမဲ့လွ်င္ ျဖဳန္းတီးေလလတၱံ႔။ ေခြးမသည္ မသိ စဥ္းစား သကဲ့သို႔ အိမ္သူ မိန္းမတို႔သည္ ဤသို႔ တိတ္တဆိတ္ ျဖဳန္းတီး ခိုးစားၾကလတၱံ႔။
(၈) ေရမရိွေသာ အိုးတို႔ျဖင့္ ျခံရံအပ္ေသာ ေရျပည့္အိုးႀကီး တလံုးကို ျမင္ရ၏။ လူတို႔သည္ အရပ္ ၈ မ်က္ႏွာမွ ေရကို ယူလာၾက၍ ထိုေရျပည့္အိုးႀကီး အတြင္းသို႔သာလွ်င္ ေလာင္းထည့္ ၾက၏။ ေလာင္းထည့္ေသာ ေရတို႔သည္ ျပည့္လွ်ံ၍ က်ကုန္၏။ ဤသို႔လွ်င္ အဖန္ တလဲလဲ ေရျပည့္အိုးသို႔သာ ေလာင္းလွ်က္ ေရမရိွေသာ အျခံအရံ အိုးတို႔ အတြင္းသို႔ကား မည္သူမွ် မေလာင္း မထည့္ပဲ ေန၏။
ေနာင္အခါ မေကာင္းေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ မင္းႏွင့္တကြ လူတို႔ တရားပ်က္ကြက္၊ ၾသဇာညံ့ဖ်င္း၊ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ မင္းအစိုးရတို႔သည္ ဆင္းရဲသားတို႔အား မင္း၏ အက်ဳိးစီးပြား အတြက္ကိုသာ လုပ္ကိုင္ေစအံ။ ေဆာင္ရြက္ ေစအံ။ ထမ္းရြက္ေစအံ။ သို႔ျဖစ္ရကား မင္းတို႔၌သာ ျပည့္စံု အက်ဳိးခံစားၾကရ၍ ဆင္းရဲသားတို႔မွာ ေရမရိွေသာ အိုးတို႔ပမာ တစံုတရာ မရိွ ငတ္မြတ္ ေခါင္းပါးျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္လတၱံ႔။
(၉) နက္႐ႈိင္း က်ယ္ဝန္းေသာ ေရကန္ႀကီး တခုတြင္ သတၱဝါတို႔ ဆင္း၍ ေရေသာက္ၾက၏။ ကန္၏ အလယ္ ေရနက္ရာ၌ ေရသည္ ေနာက္၍ ကန္နားဝန္းက်င္ ေရတိမ္ရာ သတၱဝါတို႔ နင္းရာ၌ ေရသည္ ၾကည္လင္၏။
ေနာင္အခါ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔သည္ မတရား အုပ္စိုးျခင္း၊ တံစိုးစားျခင္း၊ ေလာ္လည္ျခင္း၊ သနားညႇာတာ ဂ႐ုဏာ မဲ့ျခင္း၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ရက္စက္ျခင္းတို႔ ရိွလွ်က္ လူတို႔အေပၚ၌ အထူးထူး အျပားျပားေသာ အခ်င္းအရာျဖင့္ အခြန္အတုတ္တို႔ကို ခဲြခန္႔ ေကာက္ယူလတၱံ႔။ ထုိအခါ လူတို႔မွာ တစ္စံုတစ္ရာ မေပးေဆာင္ႏိုင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလ်က္ ၿမိဳ႕ႀကီးရပ္ႀကီးတို႔၌ မေနႏိုင္ပဲ ရပ္စြန္ ျပည္နားသို႔ သြားေရာက္ေနၾကရသည္ ျဖစ္လတၱံ႔။ ကန္အလယ္တြင္ေနာက္၍ ကန္ေဘးတြင္ ၾကည္သကဲ့သို႔ ၿမိဳ႕လယ္ရြာလယ္၌
တိတ္ဆိတ္၍ ရပ္စြန္ျပည္နား၌ လူစည္ကားလတၱံ႔။
(၁၀) တစ္လံုးတည္းေသာ အိုးျဖင့္ တခ်ိန္တည္းခ်က္ေသာ ထမင္းသည္ အခ်ဳိ႕ေပ်ာ့၏၊ အခ်ဳိ႕ မနပ္၊ အခ်ဳိ႕နပ္၏။
ေနာင္ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ မိုးကြက္ၾကား ရြာလတၱံ႔။ ထိုအခါ အခ်ဳိ႕ေနရာ၌ မိုးရြာလြန္း၍ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ပ်က္အံ။ အခ်ဳိ႕ေနရာ၌ မရြာ၍ ပ်က္အံ။ အခ်ဳိ႕ေနရာ တြင္ကား မိုးမွန္၍ ေကာင္းအံ။ ဤသို႔လွ်င္ ထမင္းအိုးတြင္ ျမင္ေသာ ထမင္းကဲ့သို႔ ေကာက္ပဲသီးႏွံ သံုးေထြ ျပားလတၱံ႔။
(၁၁) အဖိုးတသိန္းထက္ေသာ စႏၵကူးႏွစ္ကို ယက္တက္ပုပ္ရည္ျဖင့္ ေရာင္းစားကုန္၏။ ေနာင္အခါ ငါဘုရား၏ သာသနာေတာ္ ဆုတ္ယုတ္ေသာ ကာလတြင္ ေလာ္လည္၍ လာဘ္လာဘကို မက္ေမာ ကုန္ေသာ ရဟန္းအလဇၨီ လူအလဇၨီတို႔သည္ ဆြမ္း၊ ေဆး၊ ေက်ာင္း၊ သကၤန္း ဥစၥာပစၥည္း စသည္ တို႔ကို အလိုရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ လမ္းခရီးဆံု၊ အိမ္ဝ၊ အိမ္ႀကိဳ အိမ္ၾကားတို႔၌ ငါဘုရား၏ တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားလတၱံ႔။ နိဗၺာန္ အလို႔ငွာ ေဟာေတာ္ မူအပ္ေသာ အလြန္ မြန္ျမတ္ေသာ တရားေတာ္ကို တစ္ပဲ၊ တစ္မူး၊ တစ္က်ပ္ စသည္တို႔ အက်ဳိးငွာ ေရာင္းစား ေဟာေျပာ ၾကသည္ ျဖစ္၍ တသိန္းထိုက္ေသာ စႏၵာကူးႏွစ္ကို ယက္တက္ပုပ္ရည္ျဖင့္ ေရာင္းစား သကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။
(၁၂) ဘူးေတာင္းတို႔သည္ ေရ၌ နစ္ကုန္၏။
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတိို႔ကိုသာ ရာထူး စည္းစိမ္ ေပးသည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးယုတ္တို႔ တန္ခိုး အာဏာ ႀကီးမား ထင္ေပၚ အရာရာတြင္ တြင္က်ယ္လ်က္ ၄င္းတို႔ စကားသာလွ်င္ ဘုူးေတာင္း နစ္သကဲသို႔ နစ္၍ တည္ကုန္လတၱံ႔။
(၁၃) ေက်ာက္ဖ်ာႀကီး ေရတြင္ေပၚ၏။
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ ေတာ္မွန္ လိမၼာ ပညာရိွေသာ သူတို႔၏ စကားသည္ မည္သည့္ အရာ၌ မဆို ေလးေသာ ေက်ာက္ဖ်ာ ေရတြင္ ေပၚသကဲ့သို႔ နစ္တည္ ျခင္းမရိွ၊ မခို္င္မျမဲ ရိွၾကကုန္ လတၱံ႔။
(၁၄) ဖားငယ္မ တို႔သည္ ႀကီးစြာေသာ ေႁမြေဟာက္ႀကီးမ်ားကို စားၿမိဳကုန္၏။
ေနာင္အခါ လူတို႔သည္ ျပင္းေသာ ရာဂ ရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ ကိေလသာ အလိုသို႔ လိုက္လ်က္ ငယ္ရြယ္ကုန္ေသာ မယားတို႔၏ အလိုသို႔ လံုးဝ လိုက္ၾကကုန္ လတၱံ႔။ အလုပ္အကိုင္မႈ၊ ဥစၥာ ပစၥည္းမႈ၊ ေက်းကၽြန္မႈ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ စေသာ အရပ္ရပ္တို႔၌ လင္ေပၚတြင္ လႊမ္းမိုး အုပ္စိုးျခင္းကို ျပဳၾကမည္ ျဖစ္ရကား ဖားငယ္မသည္ အဆိပ္လ်င္ေသာ ေႁမြကို စားမ်ဳိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။
(၁၅) မည္းနက္ ႐ုပ္သြင္၊ အဆင္း ဆိုးဝါးေသာ က်ီးတို႔ကို ေရႊ၏ အဆင္းႏွင့္ တူေသာ ေရႊဟသၤာ တို႔က ျခံရံ ေနၾကကုန္၏။
ေနာင္အခါ အားနည္းေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ ထုိမင္းတို႔သည္ ဆင္စီး ျမင္းစီးစေသာ အတတ္တို႔၌ မလိမၼာ၍ စစ္ထိုးျခင္း၌ မရဲရင့္ဘဲ ျဖစ္ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ တုိင္းျပည္ ႏုိင္ငံ ဆံုး႐ႈံးမည္ကို စိုး၍ တူေသာ ဇာတ္ရိွေသာ သူေကာင္းသားတို႔အား အစိုးရျခင္းကို မေပးမူ၍ မိမိတို႔ထံ၌ ခစား ၾကကုန္ေသာ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ ေက်းကၽြန္တို႔အားသာ ေပးကုန္လတၱံ႔။ သို႔ျဖစ္၍ အမ်ဳိးေကာင္းသားတို႔ ကိုးကြယ္ရာ မရိွပဲ အစိုးရျခင္း၌ တည္ကုန္ေသာ အမ်ဳိးယုတ္တို႔ထံ၌ ခစားၾကကုန္လတၱံ႔။
(၁၆) ဆိတ္တို႔သည္ သစ္ကို သတ္စားၾကသျဖင့္ သစ္တို႔သည္ ေၾကာက္လန္႔လ်က္ ဆိတ္တို႔ကို အေဝးမွ ျမင္လွ်င္ပင္ ေတာခ်ဳံရိွရာသို႔ ေျပးၾကကုန္၏။ ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတို႔ အစိုးရ ကုန္သည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ မထင္ရွား ျဖစ္လတၱံ႔။ အမ်ဳိးယုတ္သူတို႔မွာ မင္းကၽြမ္းဝင္သည္ ျဖစ္၍ တရား႐ံုးတို႔၌ ၾသဇာအာဏာ လႊမ္းမိုးလ်က္ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔၏ ဘိုးဘပိုင္ လယ္ေျမ ဥစၥာ အရပ္ရပ္တို႔ကို ငါတို႔ လယ္ေျမဥစၥာ ျဖစ္သည္ဟု သိမ္းယူၾက၍ တရားတေဘာင္ ျဖစ္လွ်င္ တန္ခိုးမဲ့သူတို႔အား ဖိႏွိပ္ပုတ္ခတ္ ၿခိမ္းေျခာက္ ႏွင္ထုတ္လ်က္ အႏိုင္က်င့္ ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ ေၾကာက္လန္႔ စက္ဆုတ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ လယ္ယာ ဥစၥာတို႔ကို ေပးအပ္ကုန္လ်က္ အိမ္သို႔ျပန္၍ အိပ္ေနၾကကုန္အံ။ ထိုမွ တပါးလည္း အက်င့္သီလရိွေသာ ရဟန္းတို႔သည္ အက်င့္သီလမဲ့ေသာ ရဟန္းတို႔က ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ဖိႏွိပ္ၾကေလသျဖင့္ ေတာသို႔ ေျပးဝင္ ပုန္းေအာင္း ၾကကုန္လတၱံ႔။ ဤသို႔လွ်င္ အမ်ဳိးေကာင္း၊ သူေတာ္ေကာင္း တို႔လည္း လြတ္ရာ ကၽြတ္ရာ ေတာေတာေတာင္ေတာင္ တို႔ကို ေျပးပုန္းၾကကုန္လတၱံ႔။ေဖာ္ျပခဲ့ျပီးတဲ့ အခ်က္(၁၆)ခ်က္ ထဲမွာ ယခုေခတ္ ဘယ္လုိအခ်က္ေတြျဖစ္ေနၾကျပီဆုိတာ အားလုံးသိၾကမွာပါ။
ကိုးကား
အမ်ဳိးသား ပညာဝန္ ဦးဖိုးက်ား၏ ငါးရာ့ငါးဆယ္ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္မ်ား (ပထမတဲြ)
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္၊အိႏၵိယနုိင္ငံ)
